Perfekcjonizm zaburza równowagę. Albo z drugiej strony utrudnia dążenie do niej.
Jako perfekcjonista akceptujesz tylko jeden właściwy rezultat i jedyną słuszną drogę do niego. Przez to ucieka Ci mnóstwo szans. Tymczasem zbyt długie planowanie, analizowanie, skupianie się na szczegółach wydłuża czas dotarcia do celu.
Albo nie wprowadzasz zmian, bo nigdy nie jesteś odpowiednio przygotowana, nie akceptujesz półśrodków, przez co trudno Ci zrobić pierwszy krok. Do tego obawiając się porażki, frustracji, błędów unikasz podejmowania działań, które docelowo mogłyby pozytywnie wpłynąć na jakość Twojego życia, Twoich relacji itd.
Funkcjonowanie w ciągłym napięciu, ale też lęku odbija się na Twoim zdrowiu, począwszy od bólu głowy poprzez bóle kręgosłupa, niższą odporność spowodowaną wyższym poziomem kortyzolu w organizmie.
Być może towarzyszy Ci przekonanie, że wszystkim musisz zająć się sama i że jesteś jedyną osobą, która wykonana zadanie właściwe. Stąd prosta droga do pracoholizmu, który zdecydowanie kłóci się z równowagą.
10 sygnałów, że perfekcjonizm zaburza równowagę
1. Skupiasz się na jednej dziedzinie.
Próbujesz „dopieścić” każdy szczegół, przez co nie dajesz sobie czasu ani przestrzeni na zajęcie się innymi sprawami.
2. Próbujesz być doskonała w każdym aspekcie życia.
Żyjesz w poczuciu frustracji, lęku, poczuciu winy, że nie jesteś w stanie działać zgodnie ze swoimi wysokimi standardami.
3. Nie przyjmujesz informacji zwrotnej.
Masz swoje wysokie standardy i sztywne zasady. Perfekcjoniści są czuli na opinie innych ludzi, dlatego tak trudno pogodzić im się z krytyką, a nierzadko zwykłą informację zwrotną traktują jak krytykę.
4. Jesteś krytyczna w stosunku do innych.
Mierzysz innych swoją miarą, masz wobec nich równie wysokie oczekiwania. Nie bierzesz po uwagę, że coś może być dla kogoś wystarczająco dobre albo że to, co dla Ciebie jest ważne, dla innych nie ma znaczenia.
5. Odkładasz działanie na później.
Nigdy nie jesteś odpowiednio przygotowana, nigdy wystarczająco dobra, aby wreszcie zacząć. Do tego wciąż obawiasz się porażki.
6. Nie wybaczasz sobie błędów.
Biczujesz się po każdej pomyłce. Przeceniasz wpływ Twoich błędów, za to pozwalasz, aby błędy wpływały na Twoje poczucie wartości.
7. Cieszysz się z porażek innych.
Nieustannie
porównujesz się z innymi i jeśli idzie Ci gorzej niż innym, trudno Ci się z tym pogodzić.
8. Działasz na zasadzie „wszystko albo nic”.
Czyli angażujesz się na 100% albo wcale, robisz coś bardzo dokładnie albo wcale, czyli częściej wcale.
9. Nie prosisz o pomoc.
Proszenie o pomoc jest przyznaniem się do słabości.
10. Uważasz, że brak równowagi to cena za sukces.
Oczywiście sukces bywa okupiony ciężką pracą, ale w przypadku perfekcjonizmu często oprócz ciężkiej pracy wykonujesz pracę niepotrzebną, zbędną. A ten czas mogłabyś poświęcić na coś, co przybliża Cię do równowagi i
sprawia Ci przyjemność.
Jak perfekcjonizm zaburza równowagę u mnie
Dla mnie sygnałem, że perfekcjonizm zaburza równowagę był fakt, że nie mogę nie myśleć o popełnionych błędach. Wiązało się to z bezsennymi nocami, podczas których biczowałam się za pomyłki, rozdrapywałam rany itd. Ponadto umknęło mi wiele szans, gdyż nie podjęłam się wielu działań raz z obawy przed krytyką, dwa bo nie byłam wciąż gotowa, przygotowana itd.
W końcu to jednak do mnie dotarło i po prostu przede wszystkim
odpuściłam sobie, przyznałam sobie prawo do popełniania błędów, spojrzałam na siebie łaskawszym wzrokiem. Wciąż zdarza mi się zapętlić i odrobinę pobiczować, ale błędy i pomyłki nie spędzają mi snu z powiek. Po pierwszym „ataku paniki” staram się po prostu znaleźć rozwiązanie, naprawić błąd, działać i żyć dalej bez uszczerbku na dobrym samopoczuciu i samoocenie.
A jak jest u Ciebie?
Miłego dnia
Gracjana
PS. Jeśli potrzebujesz podyskutować na temat równowagi w Twoim życiu zapraszam do grupy Work Life Balance w praktyce na Facebooku
